بیست وپنجم خرداد:مردم حق داشتندبه چنین اپوزیسیونی اعتمادنکنند
5- چپ ها و حامیان پرولتاریا:
از امثال اشرف دهقان که هنوز نگران «امپریالیسم امریکا و سگهای زنجیری اش»
است بگذریم وبه چپ های مدرن و امروزی تر برسیم . باید پرسید ایا جنبش چپ ایران با
قریب صد سال سابقه مبارزه و داشتن پشتوانه در میان اقوام ایران مثل کردها(احزاب
کرد) و اذربایجان و ترکمن صحرا و...(این مدعیان نجات طبقه کارگر و زحمتکشان) نمی
باید امروز پایه گذار و آموزگار یک جبهه متحد برای آزادی ایران باشند؟
جنبش چپ ایران که تجربه موفق ترین نوع سازماندهی و تشکیلات را در سخترین
شرایط را درکوله بار مبارزات خود دارد,کی و کجا و چگونه میخواهد تجربه آزموده های
خود را در اختیار مردم قرار دهد؟ جنبش چپ ایران انگار بعد از ضربات دهه 60 دیگر
اراده ای برای بپا خواستن ندارند. چپ های ایران در این سه سال که از آغاز جنبش سبز
میگذرد حقیقتا کجا بودند و چه میکردند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر