توضیح:
یکی ازبزرگترین بدبختی ها(بخوانیداحمق بازی هاوکودن گَریهای)نیروهای به اصطلاح ومثلاًچپ درخارج ازکشورطی سه دهه گذشته این بودوهست که،حتی به اندازهُ یک(مورچه)عقل وشعورِآن رانداشتند-ندارندومامطمئنیم که ابداًنخواهندداشت،تاباکمک یکدیگریک رسانهُ گروهی راایجادکنندکه این رسانه بتواندبین المللی وجهانی،کارکند،بس که چون پشگِلِ گوسفند،برای خودروزنامه ورادیونشریه وتلویزیونهای چُسَکیِ اینترنتی،درست کرده اند،باورکنیدکه خودشان هم دراین(سگ توسگی)صاحبِ خودرانشناخته،ودراین(خرتوخری)صدای عرعرِخودشان راهم تشخیص نمی دهند
_________________________
مخاطبان این نوشتار کسانی هستندکه به میانجیِ نوع باور و کنش سیاسی شان درحوزه اندیشه سیاسی چپ جای می گیرند؛ یعنی(دریک برداشت کلان)کسانی که خودراعلیه نمودها و ساختارهای سلطه و ستم و مکانیزم های بازتولیدآنها می یابندو لاجرم به ملزومات«سیاست ازپایین»پایبندی دارند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر