بر خلاف لیبرالیسم، سوسیال دموکراسی و کمونیسم که جنبشهای تعریف شده، پایدار و
ابژکتیوی در جامعه و درون طبقه کارگر اند و تغییر شرایط، سکانشان را نمی چرخاند و
منافعشان را گم نمی کنند اما "چپ ضد رژيمي"، یک جریان حاشیه ای، پرت، ترمز بریده و
بی بته است. آلوده به یک تصویر مبهم و مه آلود از جامعه، آشی از آرمان جنبش های
مختلف است با یک چاشنی "درون تشکیلاتی و معطوف به خود". به همین خاطر است که قبای
حزب و سازمان سیاسی به تنشان زیاد است. سکت های ایدولوژیک، انجمن های تملق متقابل و
دراویش حجتیه عناوین پرفکتی در خطاب قرار دادن این قشر کشیمنی است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر