رفیق پویان- مسئول کمیتهْ شمال-ببرهای مازندران
جهت اطلاع همهٌ رفقای چریکهای فدائی خلق
____________________________
مطلب جهت یادآوری
یادویادواره ای ازرفقای چریک وکمونیست
سال ۱۳۶۴منطقه کردستان ایران
یکم بهمن ۱۳۶۵بنیان گذاران وپایه ریزان سازمان مخفی ایران،تحت عنوان سربازان وظیفه،درلشگر۲۳نوهد،کلاه سبزها(تکاوران)درگردان ۷۴۵تکاوران،واردمنطقهٌ سردشتِ کردستان،شدند،این زمان درست زمانی ست که رفقای رزمنده وچریکهای مسلح کمونیست درکومله برحملات چریکی،نظامی خودبرای نابودی پایگاههای متعلق به سپاه ددمنش پاسداران درمنطقهٌ مریوان افزوده،وماچریکهای فدائی خلق درمنطقهٌ مرزی بین سردشت وشهرقلعه دیزه عراق،ازبیم آنکه مبادارفقای مبارزدرکومله،اشتباهاًبه پایگاه نظامی مادرمنطقهٌ تپه گلسرخی،کوه لک لک ومیله مرزی،حمله نکنند،رفقا،بیژن-توماج-آروین،شهرام،البرز،پژواگ ومن(پویان)،درپانزدهم بهمن ماه،بادریافت حکم ماموریت شناساسائی جاده های اطراف پایگاه،ازطرف فرماندهٌ گردان،سرگرد(سوداگر)،(فرمانده گردان ۷۴۵تکاور)واردمرحلهٌ شناسائی شده ودراولین مرحله واردکلبه ای درجاده شدیم که دراصل این کلبه،هم فروشگاه بودوهم قهوه خانه.جای همهٌ شماخالی،سفارش چای ونان وخامه وعسل راداده وهمان ده دقیقهٌ اول بارفیق کاک احمد،آشناشدیم،رفیق کاک احمد،بادیدن جمع هفت نفرهٌ ما،ناخودآگاه واردجمع ماشدوبابیان اینکه سربازان جدیددرمنطقه هستیم،شروع به گفتگوباماکرد،درست نیم ساعت بعد،شکوه هاوناله هاودرددل های(خدمت سربازی)ماباکاک احمدشروع شد،وهمین گفتگوباعث شدکه با(رابط وسرپل)کومله،درآن منطقه،یعنی رفیق کاک احمدآشناشده وپیام رفقارابه چریکهای کومله،برسانیم
همان شب ازطریق بی سیم باکُدِ مخصوص،باقسمت مخابرات وبی سیم کومله،تماس گرفته ووضعیت وموقعیتِ خودرابه آنهااعلام کردیم،بااعلام این اطلاع رسانی،تا۲۳ماه بعد،هیچ حمله ای ازطرف رفقای چریک وکمونیست درکومله،به سه پایگاه،گروه شناسائی گردان ۷۴۵تکاور-پایگاه لک لک وتپهٌ دوپازا،انجام نشدچراکه تا آن زمان دراین سه پایگاه،شصت وسه نفرازرفقای کمونیست وچریک فدائی خلق،مشغول گذراندن دوران خدمت سربازی،برای خلق ومیهن خودبودند
به یادهمهٌ رفقای چریک وکمونیست درکومله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر